تاثیر یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان

  اهداف: از جمله روش‌های فعالی که امروزه توجه صاحب‌نظران تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است، یادگیری مشارکتی است. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی دقیق‌تر تاثیر یادگیری مشارکتی از طریق آموختن با هم بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان، طراحی و اجرا شد.   روش‌ها: این مطالعه شبه‌تجربی در جامعه دانش‌آموزان پسر دبیرستان‌های شهر کاشان در سال تحصیلی 89-1388 انجام شد. 50 دانش‌آموز از دو کلاس یک مدرسه با روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در گروه آزمایش از روش یادگیری مشارکتی و در گروه کنترل از روش سنتی استفاده شد. پیش‌آزمون قبل از اعمال متغیرهای مداخله و پس‌آزمون پس از اعمال آزمایشی و پیگیری نیز 45 روز پس از اعمال مداخلات انجام شد. برای جمع‌آوری داده از آزمون رشد مهارت‌های اجتماعی ماتسون استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر به‌کمک نرم‌‌افزار SPSS 16 استفاده شد.   یافته‌ها: میانگین نمرات گروه آزمایش تفاوت معنی‌داری بین پس‌آزمون و پیگیری با پیش‌آزمون (0001/0= p ) و همچنین با گروه کنترل (0001/0= p ) نشان داد. بین دو گروه در رشد مهارت­های اجتماعی مناسب، کاهش پرخاشگری و رفتارهای تکانشی، کاهش رفتارهای غیراجتماعی، کاهش میزان غرور و کاهش حسادت و گوشه­گیری تفاوت معن ی‌ دار وجود داشت ( 0001/0= p ).   نتیجه‌گیری: روش یادگیری مشارکتی نسبت به روش­های سنتی تدریس در رشد مهارت­های اجتماعی دانش­آموزان موثرتر است.